Romeins verleden
Foto's-3
Door de grond af te schrapen wordt de greppel van de vorige foto verder
blootgelegd.
Hier ziet men wat er na het schrapen boven kan komen. Terwijl wij de foto's
maakten vond men scherven van dakpannen. Dat het hier niet bezaaid ligt
met dergelijk puin komt omdat men vroeger alles zoveel mogelijk hergebruikte.
Oude gebouwen werden afgebroken en de stenen werden opnieuw gebruikt.
Een voorbeeld hiervan zijn de stenen van de Wamelse kloosters die gedeeltelijk
nog terug te vinden zijn in delen van de muur rond de NH. Kerk in ons
dorp. Met name de muur aan de zuid-oost kant is gebouwd van oude kloostermoppen.
Een van de archeologen houdt hier scherven in de hand die hij net opraapte.
Het zijn de resten van een Romeinse pot. Als men goed kijkt ziet men de
prachtige versiering. Op de volgende foto is dat nog duidelijker te zien.
Aan deze scherf is wel te zien dat de pottenbakkers tweeduizend jaar geleden
hun vak verstonden. Vergeet niet dat deze mensen geen moderne machines
hadden. Toch was men al heel ver, het aardewerk werd ook niet hier gemaakt
maar in een soort industriecentra o.a. in Frankrijk. Daar werd het met
duizenden stuks tegelijk gebakken om daarna over Europa verspreid te worden.
Hoewel het op de foto niet echt goed zichtbaar is door de zandkorrels
die nog aan de scherf zitten, kun je toch wel zien hoe mooi dun dit aardewerk
gemaakt is. Op het eerste gezicht heeft men een soort chamotte gebruikt.
Dat is klei die gemengd is met hele kleine stukjes scherven (als beton
met grind) waardoor het aardewerk o.a. steviger wordt.